Laura Moreno Motta: From Laura's farm to your cup

ODCINEK #1

Z plantacji Laury do Twojej filiżanki

Laura Monero Motta to plantatorka kawy Café Quindìo, uważanej za najlepszą kawę w Kolumbii. W tym odcinku drugiego sezonu „Sekretów kawy” opowiada o pierwszym ogniwie łańcucha wartości kawy. To właśnie plantatorzy odpowiadają za osiągnięcie doskonałego smaku kawy przy jednoczesnym szacunku dla ziaren i natury.

Łańcuch wartości kawy rozpoczyna się od plantatorów
Co właściwie oznacza „dobra kawa”? To nie tylko kwestia aromatu i smaku, ale także działań plantatorów i ich troski o środowisko; bez właściwych praktyk uprawy nie byłoby dobrej kawy. Każda filiżanka opowiada swoją historię, a każda historia zaczyna się na plantacji.

eu-CoffeeLounge-BYC-FARMER-VideoFull-fallback-mob-2x.jpg

Tam, gdzie wszystko się zaczyna

Uprawa kawy, pierwszy krok w procesie produkcji, obejmuje kilka istotnych elementów. Przed zakupem działki rolnicy analizują teren i warunki, aby zapewnić odpowiednie środowisko do wzrostu ziaren kawy. Okres przed pierwszym kwitnieniem jest kluczowy: plantatorzy starannie pielęgnują ziemię, tworząc optymalne warunki dla roślin, które mogą potrzebować nawet czterech lat, aby zakwitnąć.

Laura z rodzinnego gospodarstwa Café Quindío urodziła się i wychowała w regionie krajobrazu kulturowego związanego z uprawą kawy w Kolumbii, objętego ochroną UNESCO. Podążając śladami swojego ojca plantatora, opowiada o tym, że rolnictwo stanowi fundament całego procesu produkcji kawy.

- Dźwigamy ogromną odpowiedzialność wobec reszty łańcucha wartości: choć liczy on wiele etapów, jeśli my nie wykonamy dobrze naszej pracy, kawa nie będzie dobrze smakować – mówi. – Doskonałość osiąga się tylko dzięki zaangażowaniu i komunikacji wszystkich osób biorących udział w procesie.

Quality counts

It may be challenging, but love for nature, the land, and this profession is the key.

Quality stands front and center, and Laura states that achieving high quality requires both knowledge of and respect for the fruit.

Laura approaches the intricate harvesting process with a simple philosophy: we should treat the crops just as we’d treat ourselves. So, just as a certain “quality of life” fosters human fulfillment, the fruits need the right amount of shade, ideal climatic conditions, and adherence to certification standards to flourish.

Laura, along with many other growers, doesn’t confine her responsibility to the farm: she aims to upend a regional dilemma. The UNESCO-protected territory’s finest products get exported, leaving locals to sip significantly inferior coffee. To help overturn this practice, Laura strives to make good coffee accessible to her compatriots and educate them on how to appreciate the product as coffee lovers abroad do.

Contemplating responsibility

Laura states that being a responsible coffee farmer makes a coffee “Perfetto.”

She processes the farm’s various Arabica beans using the least possible amount of water and plants fruit trees with respect to biodiversity and soil preservation. Once the cherries reach ideal ripeness, they’re hand-picked, manually selected, and sun-dried.
Her choice to use sustainable practices is part of the collective responsibility she shares with her counterparts––everyone must pull their weight to give the best possible cup to consumers. The responsibility implemented by Laura at the onset should progress to each link on the production chain, and she believes a good part of the responsibility to the consumers lies in brewing coffee from freshly ground beans. Yet, an ideal brew calls for another responsible choice: outstanding technology that transforms the beans respectfully, allowing the nuances to materialize in every cup.